Palacze lekceważą zakazy i zatruwają innych

Środowe przedpołudnie, centrum miasta. Kobieta z dzieckiem w wózku czeka na autobus. Obok stoi mężczyzna w średnim wieku, który w penym momencie zapala papierosa. Dym roznosi się dookoła, maluch zaczyna kaszleć. Matka delikatnie zwraca uwagę, że na przystanku palić nie można, zostaje za to obrzucona złowrogim spojrzeniem i nazwana "czepialską babą". 

W takiej sytuacji znalazła się Pani Marzena, podróżująca autobusem z 1,5 rocznym synkiem Krzysiem. Chłopiec nie jest przyzwyczajony do zapachu dymu nikotynowego, ponieważ w domu nie pali się papierosów. Poza tym rodzice nigdy nie narażaliby syna na wdychanie niezdrowego dymu. "Zdenerwowałam się, ponieważ Krzyś kaszlał, a ten człowiek nawet nie zadał sobie trudu, żeby odejść kawałek od nas. Kiedy grzecznie zapytałam, czy mógłby zgasić paierosa, bo na przystanku palić nie wolno stwierdził, że marudna baba się czepiła, po czym opuścił wiatę. Może, gdyby były jakieś kontrole i kary za tego typu zachowanie palacze postępowalibyy inaczej" - tłumaczy kobieta. 

Palenie na przystankach autobusowych to powszechny problem, z którym borykają się pasażerowie unikający nikotyny. Co prawda, od 2010 roku obowiazuje całkowity zakaz palenia w miejscach publicznych, jednak przepisy swoją drogą, a życie swoją. W świetle prawa papierosa wolno zapalić w odległości 5m od przystanku, aby nie narażać innych oczekujących na wdychanie dymu. Za nieprzestrzeganie przepisów grozi mandat w wysokości nawet 500 zł.

Problem w tym, że niezwykle rzadko zdarzają się kontrole, przez co palacze czują się bezkrani i lekceważą zakaz. Cieprią na tym niepalący. Oczywiście zawsze można zwrócić uwagę palaczowi, jednak wtedy istnieje ryzyko, że zostaniemy potraktowani jak Pani Marzena. Osobom niepalącym nie pozostaje nic innego, jak liczyć na kulturę palaczy. Warto zastanowić się przed odpaleniem papierosa, czy wokół nas znajdują się osoby, które niekoniecznie chcą wdychać nikotynę. Szanujmy się nawzajem.