Za rzeką czasu - recenzja książki Kazimierza Trybulskiego

  To, że ktoś postanowił wreszcie w formie beletrystycznej opisać średniowieczny Grudziądz, było dla mnie wystarczającym powodem, aby tę książkę przeczytać. Przeczytałem więc, a raczej „łyknąłem” dość szybko, a to dzięki stosunkowo wartkiej akcji i ciekawych postaci, których przygody śledziłem z przysłowiowym „zapartym tchem”. W tle tych wydarzeń znajduje się bardzo bogaty świat przedstawiony powieści, a więc pokazane z niezwykłą starannością realia ówczesnego życia, całe bogactwo, zarówno materialnej, jak i duchowej kultury epoki średniowiecza. I chociaż powieść tę można nazwać „lekcją historii”, to jest to jednak lekcja niezwykle przyjemna i ciekawa, bo „ubrana” w formę powieści przygodowej, która z pewnością zaciekawi każdego, nawet najbardziej wybrednego czytelnika.

      Mieszkańcy Grudziądza znajdą w niej dodatkowy „bonus”: szczegółowy plan średniowiecznego Grudziądza, z którym można wybrać się na spacer po starówce, żeby prześledzić losy bohaterów powieści i znaleźć miejsca, w których toczy się jej akcja.

      Powieść przeznaczona jest przede wszystkim dla młodzieży, chociaż mnie, starego „belfra” też zainteresowała. I właśnie jako belfer, nie wyobrażam sobie, żeby powieść ta nie znalazła się w grudziądzkich szkołach, tym bardziej, że oprócz warstwy przygodowej i historycznej (historia naszego miasta, regionu), zawiera też bogate treści etyczne, które nie zawsze znajdziemy we współczesnych mediach czy filmach.

      Można by się czepiać autora, że zastosował oklepany chwyt literacki, przeniósł bowiem dwie współczesne gimnazjalistki Alicję i Karolinę do roku 1310, aby tam uratowały życie rycerzowi Ziemi Chełmińskiej Bogumiłowi. Jednak dzięki temu zabiegowi, przeżycia bohaterek, które znalazły się w obcym, często niezrozumiałym dla nich świecie, stały się bardziej dramatyczne i intrygujące. Poza tym, dało to autorowi ogromne możliwości: Alicja i Karolina, dokonując penetracji średniowiecznego świata, porównują go ze światem XXI w. i wyciągają odpowiednie wnioski. Zmieniają się dzięki temu ich poglądy na kulturę średniowiecza, a także na Zakon Krzyżacki, który pełnił w tym czasie na terenie Ziemi Chełmińskiej rolę panującego.

     Dobrze by było, żeby grudziądzka młodzież nabyła choć drobną część tej wiedzy, która znajduje się w książce. A może by tak autor spotkał się z młodzieżą grudziądzkich szkół?

     I jeszcze jedno: mam nadzieję, że włodarze naszego miasta wiedzą już o tej książce i odpowiednio tę wiedzę wykorzystają.