Schody donikąd

Schody biegnące z miasta nad Wisłę to znakomity punkt widokowy na rzekę i jej drugi brzeg. To tu znajduje się tablica upamiętniająca fakt zatrzymania statku ze zwłokami Juliusza Słowackiego sprowadzonymi do kraju w 1927 roku. Przed wiekami okolica spichrzy grudziądzkich była doskonałym miejscem spotkań mieszkańców naszego miasta i odwiedzających je turystów. Podobnie sytuacja wygląda dziś, z drobną ale znaczącą różnicą, teren nad Wisłą nie jest zagospodarowany, a obiekty które się tam znajdują są zaniedbane i niszczeją.

Dlaczego Pan Prezydent cały czas mówi o tym, że Grudziądz ma przyciągać turystów – komentuje mieszkanka Centrum - Czym ma przyciągać? Alfą? Flisak jest nieoznakowany, Rynek w zasadzie wcale się nie zmienił i ten Ułan z Panienką. A z tyłu co? Aż strach iść z dziećmi na spacer. Schody wytarte, wyszczerbione. Może włodarze miasta powinni wybrać się na Górę Zamkową żeby zobaczyć ile wieków może wytrzymać droga – dodaje zirytowana.

Już na pierwszy rzut oka widać, że schody prowadzące na Błonia Nadwiślańskie to lekko mówiąc obraz nędzy i rozpaczy. W 2008 roku schody zostały odnowione i wykonano m.in. murki podtrzymujące skarpę, mur pod schodami, taras widokowy oraz wymieniono lico na ścianie i umocnienie pod pomnik „Ułana z dziewczyną”. Ponadto wykonano powłokę „antygrafitti”. Łącznie koszt wykonanych prac, podzielonych na kilka etapów, opiewał na sumę około 100 tys. zł, a pieniądze pochodziły z budżetu miasta.

Patrząc jednak na obecny wygląd schodów, 3 lata po odnowieniu, nasuwa się pytanie czy pieniądze nie zostały wyrzucone w błoto?